Vanmorgen in een recordtijd afgebroken (zonder haastig gevoel). We vertrokken om 8.40 uur! De weg ging verder langs de Maas. Eerst een stuk over de autoweg. Dus dat betekent achter elkaar fietsen en hopen dat de automobilisten je zien. In Hastière La Vaux haalden we een chocolade croissant en baguette.
We zijn in Frankrijk!
Na ongeveer 25 kilometer steken we de grens over: we zijn in Frankrijk! We rijden Givet binnen en gaan op zoek naar koffie. We komen uit op een marktje en daarna een super Frans pleintje mét een mannetje die La Bohème speelt op een draaiorgeltje. Hoe toepasselijk?! Hij maakte op dat moment mijn Franse beleving compleet dus ik heb hem een euro gegeven. Vervolgens eten we appeltaart van 7.70 euro per stuk, oeps. Maar goed, dat kan gebeuren. We ontmoeten nog twee jongens uit Utrecht die in 2,5 dag hierheen zijn gefietst, waarbij één op een stadsfiets (!).
Fietsen over de Voie Verte
We gaan weer verder langs de Maas. Na ongeveer 5 kilometer wordt ons gevraagd om een enquête in te vullen over toerisme. We kwamen daar weer de jongens uit Utrecht tegen en een stel dat we gisteren op de camping hadden ontmoet. Zij komen ook uit Nederland en fietsen dezelfde route maar hebben Málaga als doel. De route langs de Maas blijft mooi. We komen langs leuke Franse dorpjes die tegen de heuvels aanliggen. We hebben één dorpje ook beklommen, dat was een zeer steile klim. Eenmaal boven bleken we niet goed te rijden. Dus weer terug… Op ongeveer 50 kilometer is het tijd voor lunch. Op een heerlijke rustige plek aan de Maas eten we een stokbroodje met brie en maken we een kopje soep. Dan komt er weer een ander Nederlands stel aan dat we in Dinant kort hadden gesproken. Het is een ouder stel dat vanaf Givet langs de Maas ging fietsen. De man: “We moesten jullie wel tegenkomen, anders was onze reis niet compleet.” Even later komen de jongens uit Utrecht ook weer langs. We gaan verder en passeren dorpjes en sluisjes.
Een dipje, ook dat hoort erbij!
Op ongeveer 75 kilometer heb ik ineens eigenlijk niet zo’n zin meer. Blijven en kletsen en zingen dan maar. We stoppen even en eten wat. En na 5 kilometer komen we langs een soort terrasje waar we nog eens stoppen voor een cola. Zo gaat het wel. Nog 5 kilometer te gaan! De man van het barretje beveelt een camping aan (die we eigenlijk niet hadden gekozen). We gaan daarheen, prima camping. En je gelooft het nooit: een overnachting op deze camping was nog goedkoper dan de appeltaart die we in Givet aten. We lagen wel aan de weg, maar ook aan de Maas.
