Tocht door de westelijke Alpen

Col du Grand-Saint-Bernard

Een voor ons nieuw stuk van de Alpen voor nieuwe avonturen. We zetten de auto dit jaar op een Franse camping bij Massogny, zo’n 20 kilometer naast Geneve. Zoals we onze dagen graag beginnen, doen we dat ook deze vakantie met een espresso en een chocoladecroissant. We beginnen met een stuk van de ‘Tour du Léman’, de fietsroute die helemaal om het meer van Geneve gaat, al gaat de route niet de hele tijd strak langs het meer. Bij le Bouveret, een stukje voor de hoek van het meer bij Villeneuve en Montreux, buigen we van het meer af. We volgen een mooi fietspad en de bergen komen langzaam op ons af. In de verte zien we al besneeuwde toppen! Daar pakken we de pelgrimsroute ‘Via Francigena’ op.

Op dag twee pakken we het gelijk stevig aan: het eerste deel van de Col du Grand-Saint-Bernard. Vanaf Martigny begint de klim. Eerst een stuk over de autoweg, waar het best druk is, maar gelukkig gaan de auto’s ruim om ons heen. Verderop gaan we een stuk van de autoweg af. Het is even wat steiler, maar het uitzicht is het absoluut waard. Voor Orsières gaan we de weg weer op. Het is warm en we trappen gestaag door. In Bourg-Saint-Pierre staan we op een geweldige camping op 1600 meter hoogte. De eigenaar verkoopt ons nog een fles melk en twee biertjes. Er is geen winkel in dit plaatsje, maar gelukkig wisten we dat. De dag erna vervolgen we de pas. Eerst 4 kilometer door een half open tunnel tot aan een prachtig stuwmeer met daarachter de besneeuwde bergen. Waar wij de tunnel uitgaan, rijden de vrachtwagens en de meeste auto’s door de tunnel dus de pas is redelijk rustig. Het is vanaf hier nog zo’n 6 kilometer tot de top met stijgingspercentages tussen de 7 en 10 procent. De uitzichten zijn geweldig en na een tijdje fietsen we echt met de sneeuw naast ons (het is 11 juni). De pas is ook pas zes dagen open.

En dan is daar het gebouw van de Hospice du Grand-Saint-Bernard, op 2472 meter hoogte. Wauw, wat is het er prachtig. In het meer ligt nog allemaal ijs en er is nog veel sneeuw omheen. Het is er gek genoeg niet eens zo koud, zo’n 18 à 20 graden. Tijd voor een cappuccino aan de Italiaanse kant en dan: jas aan en afdalen maar. Ook de afdaling is geweldig, je voelt de Italiaanse warmte in het prachtig felgroene Aostadal.

• Camping Bois du Noir

  Natuur camping in de Zwitserse Alpen

• Camping Grand Saint Bernard

  Hooggelegen camping bij het beroemde Col

• Camping Lazy Bee

  Familiecamping in de Aosta vallei

Aosta naar Albenga: de Piemonte

Na dit spectaculaire deel is de route daarna even wat anders, maar ook niet verkeerd. Door het Aostadal met mooie Italiaanse plaatsjes kruisen we hier en daar de snelweg. We genieten van de heerlijke espresso’s en goede salami. Na verloop van tijd fietsen we de bergen uit, dat blijft een gekke gewaarwording. Vanaf het meer van Viverone pakken we de route van Benjaminse (Alpen-Piemonte) op. We fietsen een stuk over de Po-vlakte. Dat klinkt saai, maar was eigenlijk best leuk: kiwibomen en uitgestrekte rijstvelden met veel Ibissen. Na Crescentino, een leuke kleine stad, gaan we de heuvels van de Piemonte in. Het klimmen was te doen, maar door de warmte en met name de vochtigheid was het erg zwaar. We slapen in een fantastische B&B bij Cisterna d ‘Asti.

Daarna komen de prachtige wijngaarden en wijnhuizen, oneindig veel, in de wijngebieden Roero en Le Langhe. In Alba was het lekker druk met markt en mensen. Barolo was een vrij toeristische plaats, maar daarna kwamen ook wat minder toeristische mooie wijnplaatsjes. De heuvels houden echter niet op, het is af en toe even doorbijten.

Na Dogliani fietsen we het wijngebied uit en gaan we een heel groen bosgebied in. In de verte zien we ook weer bergen opdoemen. Een lang stuk komen we weinig tegen, enkel een paar leuke kleine plaatsjes, waaronder Millesimo en Calizzano. Een lange rustige autoweg door de heuvels/bergen doet ons denken aan de lange weg tussen de Apennijnen en Toscane, twee jaar geleden. Na Bardineto is het nog een paar kilometer omhoog en dan begint een enorm lange afdaling met allemaal s-bochten en geweldig uitzicht over de uitgestrekte bergen vol met bossen. We komen door Castel-Vecchio met een prachtig kasteel waar de weg omheen cirkelt waardoor je het van alle kanten kunt bekijken.

• Camping Internazionale del Sole

  Camping aan het pittoreske Lago di Viverone

• B&B Ca du Lin

  Authentieke B&B in de Roero heuvels

• Camping Viora

  Camping in de Piemontese heuvels

Langs de kust van Albenga naar Nice

De route loopt tot Albenga, maar we slaan daarvoor af voor een camping in Garlenda. Het voelt hier gelijk heel mediterraans aan, met veel olijf-, citroen- en sinaasappelbomen. We gaan een stuk door de heuvels en vanaf Andora pakken we de route langs de kust weer op. De eerste kilometers zijn niet zo best: over de drukke autoweg. Maar dan komt een geweldig nieuw fietspad en zoeven we gemakkelijk met wind mee langs de kust.

Huwelijksaanzoek

Het is Anieks dertigste verjaardag en helaas is dit niet het mooiste deel van de route, maar daar kunnen we ook wel weer om lachen. En uiteindelijk wordt dit een onvergetelijke dag, want Cees deed een huwelijksaanzoek!! Op een prachtige plek in een restaurantje op de heuvel met uitzicht over zee. Tijd voor prosecco! De dag erna is natuurlijk een dag op een roze wolk. In Ventimiglia pakken we de trein naar Nice, want de weg scheen heel druk te zijn. De trein ging heel gemakkelijk en het was een mooie rit strak langs de zee. Vanaf Nice fietsen we naar Cagnes-sur-Mer en daar gaan we van de kust af.

• Camping La Villa

  Camping nabij de Ligurische kust

• Camping A Bunda

  Camping aan de Italiaanse Rivièra

• Camping La Riviere

  Camping aan de Franse Rivièra

Alpes Maritimes en Alpes de Haute Provence

Vanaf hier volgen we de ‘P’tites Routes du Soleil’. We gaan de Alpen weer in: de Alpes Maritimes. Na het plaatsje Saint-Jeannet beginnen we aan de eerste klim: Col du Vence. Het valt gelijk op dat bij iedere kilometer staat hoe ver je nog moet, hoe hoog je zit en wat het stijgingspercentage is van de komende kilometer. Dat is zowel ontmoedigend als motiverend tegelijk 😉. De Col du Vence is goed te doen, maar het is wederom erg warm. We krijgen wel veel aanmoediging van racefietsers. Naar beneden en daarna volgt een lange weg langs de bergwand met uitzicht over de bergen en het ravijn beneden ons. Het voelt echt als een soort niemandsland. Er zijn alleen af en toe hele kleine plaatsjes tegen de bergwand aangeplakt, waar soms niet eens een winkel is. In Roquesteron zwemmen we in de rivier, dat is een welkome afkoeling. Ook daarna blijft het zo’n prachtige weg langs de rotswanden, met natuurlijke tunnels, kraakheldere rivieren en bergen zo ver als je kan kijken. Langzaam fietsen we omhoog, gelukkig deels in de schaduw. De Col du Saint Barnabé is wel in de volle zon en daarom zwaar. Bij de afdaling zien we prachtige felblauwe meren liggen, waaronder Lac du Verdon. Hier zitten we voor ons gevoel weer in de bewoonde wereld.

• Camping Fin de Roches

  Camping in de Provençaalse Alpen

• Camping Iseles

  Camping in de Franse Alpen

Saint-André-les-Alpes naar Die

Vanaf Saint-André-les-Alpes maken we zelf een kleine shortcut, omdat we een beetje moeten puzzelen waar we uiteindelijk ergens een trein kunnen pakken. Bij Barrême begint de Col du Corobin: ongeveer 500 meter klimmen over 8 kilometer. Het is weer flink warm, maar met een aantal keer stoppen en motiverende muziek van Thijs Boontjes op slaan we ons er weer doorheen. Bovenop is weer prachtig uitzicht over de bergen, uitgesleten rotsen en een soort zwart zand. We dalen af naar Dignes-les-Bains, waar het onwijs druk is door de zaterdagmarkt. Eigenlijk willen we hier op de camping staan, maar door een wat ongelukkige ontmoeting met de campingbaas besluiten we uiteindelijk nog 45 kilometer door te fietsen naar Sisteron (eigen bedachte route).

Vanaf Sisteron gaan we helemaal van de route af. We willen uiteindelijk naar Grenoble om daar een directe trein naar Geneve te kunnen pakken. Met wat tips van andere fietsers op Facebook hebben we een route gemaakt naar Veynes. Het begint licht heuvelig, maar ook een vlak stuk langs canal EDF. Dan dient de volgende col zich aan: Col d’Espreaux, 12 kilometer en zo’n 600 hoogtemeters. We hebben enigszins haast, want er gaat om 12.31 uur een trein en daarna pas weer om 16.53 uur. Het zou toch best fijn zijn om die eerste te halen… Rond 11.35 uur zijn we boven. Nog 12 kilometer naar Veynes, alleen maar naar beneden, dat is haalbaar. Ondanks de haast kunnen we wel weer genieten van erg mooie vergezichten en daarna een geweldige kloof. Om 12.15 uur zijn we bij het station en na wat gesteggel met de kaartjesautomaat halen we gelukkig de trein naar Die.

• Camping Les Pres Hauts

  Camping bij de historische vesting Sisteron

• Camping Le Riou

  Camping in de Drôme vallei

Col de Rousset en Grenoble

Vanaf Die beginnen we aan denk ik de meest bijzondere col van deze tocht: Col de Rousset, 20 kilometer lang en 864 hoogtemeters. We beginnen vroeg waardoor het lekker fris is. De klim is gelijk mooi. We zien vale gieren vliegen en we rijden in een soort kloof met veel rotsen en groen om ons heen. De klim is eigenlijk de hele tijd 4 a 5 procent en daarom goed te doen. Bovendien zijn er meer fietsers dan auto’s dus dat is lekker rustig. Na de top gaan we door een tunnel van zo’n 750 meter en toen was daar ineens een andere alpenwereld. Dit is zo apart. Van het mediterraanse klimaat gaan we naar de groene alpenweiden. En vandaag doen we weer wat we ook een paar dagen geleden deden: we besluiten door te fietsen naar een volgende camping. We waren namelijk zo vroeg dat de receptie van de camping waar we heen wilden nog twee uur dicht zou zijn. Alleen moesten we wel ‘even’ nóg een col over. En dat hebben we geweten. De col d’Herbouilly bleek erg pittig te zijn. De eerste 6 kilometer is 7 a 8 procent en aangezien we al wel wat hoogtemeters gehad hadden, gaan we beiden behoorlijk stuk. De laatste kilometers vlakt het gelukkig wat af. We dalen af door het bos, het is zo groen hier! En dan komt een geweldig uitzichtpunt over een super diepe kloof. Daarna fietsen we door een skigebied naar Villard-de-Lans. We zijn behoorlijk op, maar de nacht was hier wel een stuk koeler dus we kunnen goed bijkomen.

De laatste fietsdag dalen we af naar Grenoble. We gaan over de autoweg, wat eigenlijk niet de route was, maar het is echt super mooi, weer een soort kloof. Grenoble is een erg mooie stad met statige Franse panden, de bergen er omheen en de Isère er doorheen. Gelukkig is er ook plek in de trein voor onze fietsen. In Frankrijk kun je in de regionale treinen geen fietsplek reserveren dus dat is altijd even spannend. In Geneve zoeken we de route langs het meer weer op en fietsen zo terug naar de camping.

Het was weer een prachtige fietstocht vol landschapswisselingen, landen en geweldige beklimmingen.